Концептуальная картина мира в песенном фольклоре английского и белорусского народов

39 Залевская, А.А. Национально-культурная специфика картины мира и различные подходы к ее исследованию / А.А. Залевская // Языковое сознание и образ мира. - М., 2000. - С. 39-54.

40 Земцовский, Ч II. Сельская хоровая самодеятельность и фольклор / Ч.П. Земцовский // Проблемы музыкальной самодеятельности. - Л., 1965. - С. 70-89.

41 Ильчук, Е.В. Некоторые типы восприятия в английской языковой картине мира /Е.В. Ильчук // Лингвистика на рубеже эпох : Идеи и топосы. - М., 2001. - С. 28-45.

42 История белорусской музыки. Учебное пособие. / Г.Г.Глущенко (общая редакция). - М.: Музыка, 1976. - 247 с.

43 Кабанов, А. С. Молодежное фольклорное движение в городах /А.С. Кабанов // Молодежь и культура. Проблемы досуга, художественного творчества, становления личности / Сб. науч. тр. НИИ культуры. № 137. - М., 1985. - С. 71-90.

44 Кабанов, А.С. Музыкальное фольклорное направление в современном народном творчестве / А.С. Кабанов // Художественная самодеятельность. Фольклор: проблемы сохранения, изучения и пропаганды. Тезисы Всесоюзной научно-практической конференции. В 2-х частях. - М., 1988. - С. 40-42.

45 Кабанов, А.С. Перспективы фольклорного движения в современном народном творчестве. Методические рекомендации /А.С. Кабанов. - М.: Наука, 1989 - 24 с.

46 Карасик, В.И. Культурные доминанты в языке / В.И. Карасик // Языковая личность : культурные концепты. - Волгоград, 1996. - С. 3-16.

47 Караулов, Ю.Н. Активная грамматика и ассоциативно - вербальная сеть /Ю.Н. Караулов. - М.: ИРЯ РАН, 1999. - 180 с.

48 Лифанцева, С.А. Отражение картины мира на лексическом уровне языка: На примере слова "life" в современном английском языке // Этногерменевтика : некоторые подходы к проблеме. - Кемерово, 1999. - С. 105-107.

49 Лихачев, Д.С. Концептосфера русского языка / Д.С. Лихачев // Известия Российской Академии Наук. Серия лит. и яз. Т.52. - 1993. - № 1. С. 3-9.

50 Лукин, В.А. Противоречие и согласие: языковые концепты, дискурсные стратегии, текстовые свойства / В.А. Лукин // Вопр. языкознания. - М., 2003. - № 4. - С. 91-109.

51 Маслова В.А. Лингвокультурология /В.А. Маслова. - М.: Академия, 2001. - 208 с.

52 Мечковская, Н.Б. О недоверии к красоте и влечении к хаосу (по лингво-семиотическим данным) / Н.Б. Мечковская // Логический анализ языка. Космос и хаос. - М., 2003. - С. 41-53.

53 Можейко, З. Песенная культура белорусского Полесья. Село Тонеж. / З. Можейко, Е.В.Гиппиус. - Мн.: «Наука и техника», 1971. - 264 с.

54 Мухаринская, Л. Белорусская народная партизанская песня 1941 - 1945 /Л. Мухаринская. - Мн.: Беларусь, 1968 - 64 с.

55 Мухарынская Л.С., Якіменка Т.С. Беларуская народная музычная творчасць. - Мн.: Высш. шк., 1993. - 343 с.

56 Народная песня. Проблемы изучения / И. И. Земцовский (отв. ред.). Л.: Наука, 1983 - 78 с.

57 Никитина, С.Е. Культурно-языковая картина мира в тезаурусном описании : (На материале фольклор. и науч. текстов) : Автореф. дис. ... д-ра наук; Филологические науки : 10.02.19 / С.Е. Никитина; РАН. Ин-т языкознания. - М., 1999. - 34 с.

58 Нифанова, Т.С. Из истории изучения языковой картины мира / Т.С. Нифанова // Res philologica. - Архангельск, 2002. - Вып. 3. - С. 5-8.

59 Новикова, Н.С. Картины мира и многомирие в языке и поэтическом тексте / Н.С. Новикова, Н.В. Черемисина // Русская словесность. - М., 2000. - № 1. - C. 2-6.

60 Официаольный интернет-портал Президента Республики Беларусь //http://president.gov.by/press18090.html.

61 Плотникова, О. История этноса в зеркале языка / О. Плотникова // Словенско-русский альманах. - 2001. - С. 43-48.

62 Плотницкий, Ю. Е. Лингвостилистические и лингвокультурные характеристики англоязычного песенного дискурса : Дис. ... канд. филол. наук : 10.02.04 / Ю.Е. Плотницкий; Самарский гос пед ун-т. - Самара, 2005. - 28 с.

63 Расторгуева, Г.В. Поэтическая картина мира: мужской и женский текст / Г.С. Расторгуева // От мужских и женских к гендерным исследованиям. - Тамбов, 2001. - С. 151-156.

64 Русский ассоциативный словарь. В 2 т. Т.1. От стимула к реакции: Ок. 7000 стимулов / Ю.Н. Караулов, Г.А. Черкасова, Н.В. Уфимцева, Ю.А. Сорокин, и др./ РАН. - М.: Астрель, 2002. С. 256-257.

65 Тер-Минасова, С.Г. Русский дом и английский house: конфликт культур? / С.Г. Тер-Минасова // Вестн. Иванов. гос. ун-та. Сер., Филология: сб. науч. трудов - Иваново, 2001. - Вып. 1. - С. 61-67.

66 Топильская, Е.Е. Модель и картина мира: методологический аспект их различения и взаимодействия / Е.Е. Топильская // Язык и поэтика фольклора: Доклады Междунар. конф., 15-18 сент. 1999 г. / Петрозаводск, 2001. - С. 199-203.

67 Ушаков Д.Н. Толковый словарь русского языка. Том 3. - М, 2005. - С. 197.

68 Шимчук, Э.Г. Славянская и немецкая языковая картина мира / Э.Г. Шимчук // Вестн. Моск. ун-та. Сер. 9. Филология. - М., 1997. - № 4. - С. 219-223.

69 Шырма Р. Песня - душа народа: З літ. спадчыны / Прадм. Н.Гілевіча: Уклад, камент. І бібліягр. В.Лінцвінкі. - Мн: Маст. літ., 1993. - 349 с.

70 Яковлева Е. С. О понятии «культурная память» в применении к семантике слова / Е.С. Яковлева // Вопросы языкознания. - 1998. - № 3. - С. 56-62.

ПРИЛОЖЕНИЕ

Ой, кудрава бярозанька

--Ой, кудрава бярозанька,

Чаму не гарыш, а курышся?

Маладая маладзіца,

Чаму не робіш, а журышся?

--Каб я была сухенькая --

Я б гарэла, не курылася,

Каб мне жыці было добра --

Я рабіла б, не журылася.

Ой, у полі тарпавіна,

Вецер воду разганяе,

Маладая маладзіца

Сваю долю праклінае:

--Ой, ліхая мая доля,

Найлішэйша мая маці:

За каго я не хацела,

Мусіла мяне аддаці.

Як была я дома дзеўкай --

Ішлі да мяне з гарэлкай,

А цяпер я маладзіца --

Не йдуць нават і з вадзіцай.

Ой, кались я была

Ой, калісь я была

Красна і прыгожа,

Як на весні

Чырвоная рожа.

У сарочаньцы беленькай

Пры даліне міленькай

Скакала я, гуляла я,

Бо гора не знала.

Як выйду я на вуланьку,

Усе хлопчыкі мяне знаюць,

Знаюць і кахаюць

I Ў дружынаньку просяць,

Мяне, маладую,

На ручаньках носяць.

I хлопчыкі, панічыкі,

На мяне маргаюць,

А ўсё ж мне гасцінчыкаў

Харошых шукаюць.

Пярсцёначкаў залоценькіх,

Каснічкоў красненькіх,

Штоб я толькі пагуляла,

3 імі размаўляла.

А цяпер мае шчасце

Пашло ўсё з вадою,

Пашло ўсё з вадою,

3 маёю даленькою.

Як зязюля на весні,

Схіліўшы галованьку,

Спявае, прыплаквае

На сваю доленьку.

Скрыпяць мае лапці

Скрыпяць мае лапці, як іду да цебе.

А я каля цебе думаю што ў небе.

- Скажы, Ганулька, а ты праўду мне -

А ці любіш мяне, а ці не?

- Скажы, Ганулька, а ты праўду мне -

А ці любіш мяне, а ці не?

Паслухай, Ганулька, а што людзі кажуць:

Нашага кахання нічым не развяжуць.

Ніколі нас не змогуць сілаю,

Бо мы будзем жыці з мілаю.

Ніколі нас не змогуць сілаю,

Бо мы будзем жыці з мілаю.

Паслухай, Ганулька, што сава спявае.

Пэўна яна наша ўсё гора знае.

Скажы, Ганулька, а ты праўду мне -

А ці любіш мяне, а ці не?

Скажы, Ганулька, а ты праўду мне -

А ці любіш мяне, а ці не?

Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей, -

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

Ці помніш ты, Ганна, шчаслівы мамент,

Як граў у нас на дудцы нябожчык Вінцэнт?

А Нёман спакойна, спакойна дышаў,

І месячык ясны на нас паглядаў.

- Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей,-

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

Драў горла ў лозах за рэчкаю грач,

І грукаў у сьцену рагамі маркач.

На жэрдзі мы селі ў змроку маўчком,

І я прытуліўся к тябе плечуком.

- Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей,-

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

І лапці з-за сьпіны мае ты зьняла,

Анучы ў Нёман ты мыць панясла.

Язык мне адняўся, я сьліну глытаў,

А потым нясьмела цябе запытаў:

- Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей, -

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

- Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей, -

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

- Скажы мне, Ганулька, ці любіш мяне?

- Люблю - ты сказала, аж сэрца мне схне.

Ганулька, Ганулька, павер, зразумей, -

Я ў сьвеце ня бачыў каханьня шчырэй.

Па воду ішла

Па воду ішла

Як пчолка гула,

З вадою ішла - наплакалася,

З вадою ішла - наплакалася.

Не плач, мілая,

Не плач, не тужы,

Каня напасу, вады прынясу,

Каня напасу, вады прынясу.

Лi маці ваду з поўнага вядра,

Нявестку любі, бо ў цябе адна.

Другая будзе така ж самая,

А трэцяя будзе яшчэ горшая.

Па воду ішла,

Як пчолка гула,

З вадою ішла - наплакалася,

З вадою ішла - наплакалася.

Ой, ляцелі гусі з броду.

Ой, ляцелі гусі з броду...(2 разы)

Скалацілі ў рэчцы воду...(2 разы)

Ой, ляцелі гусі з броду,

Скалацілі ў рэчцы воду.

Ой, ляцелі гусі з броду

Скалацілі ў рэчцы воду.

Пакуль вада чыста стала,

Я з Раманам пастаяла.

Пакуль вада чыста стала,

Я з Раманам пастаяла.

Як стаў Раман жартаваці -

З вядзер воду выліваці.

Як стаў Раман жартаваці -

З вядзер воду выліваці.

Раман, Раман, Раманіку

Пусці мяне да доміку.

Раман, Раман, Раманіку

Пусці мяне да доміку.

Я не родну маму маю -

Будзе біці, добра знаю.

Не так біці, як караці

І шэльмаю называці.

Я не родну маму маю -

Будзе біці, добра знаю.

Не так біці, як караці

І шэльмаю называці. -

Дзе ж ты, шэльма, валачылась,

Што вячэра ўжо зварылась? -

Дзе ж ты, шэльма, валачылась,

Што вячэра ўжо зварылась? -

Цяпер, мама, прызнаюся,

Што з Раманам кахаюся. -

Цяпер, мама, прызнаюся,

Што з Раманам кахаюся.

Ой, ляцелі гусі з броду,

Скалацілі ў рэчцы воду.

Ой, ляцелі гусі з броду,

Скалацілі ў рэчцы воду.

Ой, ляцелі гусі з браду,

Скалацілі у рэчцы ваду.

І туды гара і сюды гара

І туды гара і сюды гара.

А пад тымі крутыми гарамі

Ходзіць ладна зара.

Гэта не зара - дзяўчына мая.

Я яе поглядце лiцо румяное

Па ваду пайшла.

Дзяўчына мая, напаі каня.

Сядзем мы, сядзем ды й паедзем

Удаль ад майго двара.

А ў маім двары нічога няма,

Толькі-толькі красная каліна

Й тая не цвіла.

Толькі-толькі красная каліна

Й тая не цвіла.

Каліна мая, чаму ж не цвіла,

Былі, былі лютыя марозы - змарозілі яе.

Былі, былі лютыя марозы - змарозілі яе.

І туды гара і сюды гара.

А пад тымі крутыми гарамі

Занялась зара

Fair Susan

Fair Susan I left with my heart full of woe;

I was going my fortune to mend.

And on her soft bosom fell many a tear,

When she parted from her true loving friend.

Farewell! Jack she cried, and she bade me adieu,

And the tears from her eyes they did flow.

From her I did strain with my heart full of pain,

For to join with some Jovial ship's crew.

The wind did blow hard, and the high seas did roar,

Whilst blue lightning around us did fly,

And I thought on my Susan whom I'd left on shore

All alone and in sorrow to cry.

Our ship sprang a leak, and 'twas all hands on deck

Ev'ry man his own life for to save.

I swam on a plank, and got safe from the wreck,

Whilst the rest met a watery grave.

Now, since this good fortune had sav-ed my life,

I took thought to my Susan to go;

I thought for to make her my own lawful wife,

But my Joy was all turn-ed to woe.

Long years did pass by, and my Susan had wed,

Ere some ship to my rescue came nigh.

Oh! afar I will roam, till I'm laid with the dead;

I care nought where my poor body do lie.

Alice Gray

She's all my fancy painted her,

She's lovely, she's divine,

But her heart it is another's,

She never can be mine;

Yet lov'd I as man never lov'd,

A love without decay,

Oh! my heart, my heart is breaking

For the love of Alice Gray!

Chorus

Oh my heart, my heat is breaking,

For the love of Alice Gray.

Her dark brown hair is braided

O'er a brow of spotless white;

Her soft blue eye now languishes,

Now flashes with delight;

Her hair is braided not for me,

The eye is turned away;

Yet my heart, my heart is breaking

For the love of Alice Gray.

Chorus

I've sunk beneath the summer's sun,

And trembled in the blast;

But my pilgrimage is nearly done,

The weary conflict's past;

And when the green sod wraps my grave,

Oh, his heart, his heart is broken

For the love of Alice Gray.

Chorus

Рloughboy

You constant lovers give attention

While a tale to you I tell,

Concerning of two lovers true,

Who in one house for years did dwell:

Rosetta was a farmer's daughter,

And always was her parents' joy,

Till Cupid in a snare had caught her,

With her father's gay ploughboy.

At break of day each summer's morning

William for his horses went,

And as he viewed bright Phoebus dawning,

He would listen with content

To the voice of sweet Rosetta,

Which charmed young Williams heart with joy

With voice so shrill she loved young Will,

Who was her father's gay plough boy.

She sat and sung of her sweet William,

As she milked her spotted cow;

And he would sigh for his Rosetta

All the day while at the plough;

And as evening did approach,

Rosetta tript along with joy,

With voice so shrill, to meet young Will,

Who was her father's gay ploughboy.

Her father came into the dairy,

While she sung her tale of love,

He fixed his eyes to her surprise,

And swore by all the powers above

That he was told the hussy bold

Along with poverty did toy,

And that long time she had been courting

Of young Will, her gay ploughboy.

Rosetta said, My dearest father,

Shall I speak with courage bold?

I milk my cow, I love the plough,

I value William more than gold.

Then in a cellar he confined her,

Where no one could her annoy,

And with delight, both day and night,

She sighed for Will, her gay ploughboy.

Fifteen long months on bread and water

Sweet Rosetta was confined,

So fast in love had Cupid caught her,

No one thing could change her mind.

Her father strove with all his might

Her happiness for to destroy,

But nothing could Rosetta daunt,

She doated on her gay ploughboy.

At length grim death her father summoned

From this sinful world of care,

And then to his estate and fortune

Rosetta was the only heir.

The village bells did call Rosetta,

And young Will, her gay ploughboy.

For miles around the lads and lasses

Merrily for them did sing,

At their wedding all was joyful,

And the village bells did ring.

No couple can be more contented,

They sing with joy 'God speed the plough.'

Rosetta and her gay ploughboy.

Mystery

Sea, beautiful women,

What a beautiful song,

Know, how I love you, always love you.

Beautiful women, sea,

To believe, to sing,

Give me the moment,

Which I like so much!

One, one, one, one moment,

One, one, one, one feeling,

One, one, one, one compliment,

And mystery, mystery, mystery

Both Sides the Tweed

What's the spring-breathing jasmine and rose?

What's the summer with all its gay train

What's the splendour of autumn to those

Who've bartered their freedom for gain?

Let the love of our land's sacred right

To the love of our people succeed

Let friendship and honour unite

And flourish on both sides the Tweed.

No sweetness the senses can cheer

Which corruption and bribery bind

No brightness that gloom can e'er clear

For honour's the sum of the mind

Let virtue distinguish the brave

Place riches in lowest degree

Think them poorest who can be a slave

Them richest who dare to be free

Blackbird

I am a young sailor, my story is sad,

Though once I was carefree and a brave sailor lad,

I courted a lassie by night and by day,

Oh but now she has left me,

And sailed far away.

Oh, if I was a blackbird could whistle and sing,

I'd follow the vessel my true love sails in,

And in the top riggin' I would there build my next,

And I'd flutter my wings o'er her lilly white breast.

Or if I was a scholar and could handle the pen

Once secret love letter to my true love I'd send

And tell of my sorrow, my grief and my pain

Since she's gone and left me

In yon flowery glen.

Oh, if I was a blackbird could whistle and sing,

I'd follow the vessel my true love sails in,

And in the top riggin' I would there build my next,

And I'd flutter my wings o'er her lilly white breast.

I sailed o'er the ocean, my fortune to seek

Though I missed her caress and her kiss on my cheek

I returned and I told her my love was still warm

But she turned away lightly

And great was her scorn.

Oh, if I was a blackbird could whistle and sing,

I'd follow the vessel my true love sails in,

And in the top riggin' I would there build my next,

And I'd flutter my wings o'er her lilly white breast.

I offered to take her to Donnybrook Fair

And to buy her fine ribbons to tie up her hair

I offered to marry and to stay by her side

But she says in the morning

She sails with the tide.

Oh, if I was a blackbird could whistle and sing,

I'd follow the vessel my true love sails in,

And in the top riggin' I would there build my next,

And I'd flutter my wings o'er her lilly white breast.

My parents, they chide me, oh they will not agree

Saying that me and my false love, married should never be

Oh let them deprive me, or let them do what they will

While there's breath in my body

She's the one I love still.

Unquiet Grave

Cold blows the wind to my true love,

And gently drops the rain.

I've never had but one true love,

And in green-wood he lies slain.

I'll do as much for my true love,

As any young girl may,

I'll sit and mourn all on his grave,

For twelve months and a day.

And when twelve months and a day was passed,

The ghost did rise and speak,

"Why sittest thou all on my grave

And will no let me sleep?"

"Go fetch me water from the desert,

And blood from out the stone,

Go fetch me milk from a fair maid's breast

That young man never has known."

"My breast is cold as clay,

My breath is earthly strong,

And if you kiss my cold clay lips,

You days they won't be long."

"How oft on yonder grave, sweetheart,

Where we were want to walk,

The fairest flower that e'er I saw

Has withered to a stalk."

"When will we meet again, sweetheart,

When will we meet again?"

"When the autumn leaves that fall from the trees

Are green and spring up again."

Nancy

Farewell, my dearest Nancy,

Since I must now leave you;

Unto the salt seas

I am bound for to go;

But let my long absence

Be no trouble to you,

For I shall return

In the spring, as you know.

Like some pretty little sea boy,

I will dress and go with you;

In the deepest of danger,

I shall stand your friend;

In the cold stormy weather,

When the winds are a blowing;

My dear, I shall be willing

To wait on you then.

Your pretty little hands,

Can't handle our tackle,

And your pretty little feet

On our top mast can't go;

And the cold stormy weather,

Love, you ne'er can endure,

Therefore, dearest Nancy,

To the seas do not go.

So farewell, my dearest Nancy,

Since I must now leave you;

Be kind and stay on shore.

Irish girl

Abroad as I was walking

Down by the river side,

I gazed all around me,

An Irish girl I spied;

So red and rosy were her cheeks,

And yellow was her hair,

And costly were the robes of gold

My Irish girl did wear.

Her shoes were of the Spanish black,

All spangled round with dew,

She wrung her hands, and tore her hair,

Crying 'Love! what shall I do?

I'm going home, I'm going home,

I'm going home,' said she,

'Why will you go a-roving,

and slight your dear Pollie?'

I wish

The very last time I saw my love

She seemed to lie in pain,

With sorrow, grief and anguish

Her heart was broke in twain:

'Oh! there's many a man that's worse than he,

Then why should I complain?

Oh! love is such a killing thing!

Did you ever feel the pain?'

I wish my love was a red rose,

And in the garden grew,

And I to be the gardener;

To her I would be true.

There's not a month throughout the year,

But love I would renew:

With lilies I would garnish her,

Sweet William, thyme, and rue.

I wish I was a butterfly,

I'd fly to my love's breast;

I wish I was a linnet,

I'd sing my love to rest;

I wish I was a nightingale,

I'd sing till morning clear,

I'd sit and sing to you, Pollie,

The girl I love so dear.

I wish I was at Exeter,

All seated on the grass,

With a bottle of whiskey in my hand,

And on my knee a lass.

I'd call for liquor merrily,

And pay before I go;

I'd hold her in my arms once more,

Let the wind blow high or low

Размещено на Allbest.ru